احمد زیدآبادی/این حجم از فساد افسارگسیخته‌ای که در برخی دم و دستگاه‌ها رواج یافته، همۀ حرف و سخن‌های ما را به امری پوچ و مزخرف تبدیل کرده است!

طمع و آز برخی صاحب‌نفوذان و رخنه‌گران گویی سیری‌ناپذیر است. چنان در غارت منابع عمومی و سرمایه‌های بخش مولد خصوصی بی‌رحم‌اند که اقوام مهاجم در عصر باستان برای گرفتن غنیمت جنگی نیز این‌سان بی‌رحم نبوده‌اند.

این وضع قابل دوام نیست و تر و خشک‌مان در آتش این فساد چنان خواهیم سوخت که جز آه و خاکستری باقی نماند!