دیدگاه‌های مسعود پزشکیان در بخش کشاورزی«تجربیات برنامه‌ریـزی در ایـران و جهـان، سرعت تحولات اقتصادی، اجتماعی، اقلیمی و اكولوژیكی ایجاب می‌كند …

دکتر مسعود پزشکیان

«تجربیات برنامه‌ریـزی در ایـران و جهـان، سرعت تحولات اقتصادی، اجتماعی، اقلیمی و اکولوژیکی ایجاب می‌کند که دولت مسیر حرکت و راهبرد خود در بخش کشاورزی را منطبق بر سیاست‌ها و قوانین کلان بالادستی و قانون اساسی در راستای توسعه پایدار و بهبود همه جانبه زندگی روستاییان و جامعه کشاورزی ترسیم نماید. در ترسیم و بازآفرینی مسیر پیشرفت و توسعه، برنامه‌ریزی‌ها باید به‌گونه‌ای باشد که شرایط برای تامین زندگی شرافتمندانه مردم، بهبود رفاه عمومی گسترش عدالت اجتماعی و پیشرفت اقتصادی و برخورداری از محیط‌ زیست سالم و تامین حقوق شهروندی و باثبات ساختن زندگی یکایک آحاد جامعه تامین شرایط برای بازگشت مردم به زندگی شرافتمندانه از اصلی‌ترین وظایف حاکمیتی دولت‌ها به شمار ‌رود. توسعه پایدار کشاورزی و روستایی دو رکن اساسی برنامه‌های دولت و از ضروریات سرزمینی بـه‌شـمار مـی‌آیـد. کشاورزی در تداوم حیات انسانی، تامین نیازهای مصرفی مردم و امنیت غذایی جامعه، اشتغال و تحکیم پایه‌های اقتصاد، تعدیل نابرابریها، تولید ناخالص داخلی، درآمد ملی و ارزآوری و بهبود تراز تجارت جهانی نقش بنیادی و بی بدیل ایفـا می‌کند. ثبات و استمرار رشد بخش کشاورزی از عوامل اساسی و موثر در تحقق ثبـات اجتماعی و سیاسی و رشد اقتصادی جامعه به شمار می رود. برنامه‌ریزی‌ها برای توسعه پایدار کشاورزی و روستایی حول سه محور اساسی قرار دارد که شامل:
تامین نیازهای مصرفی مردم و امنیت غذایی جامعه
رشد اقتصاد کشاورزی، اشتغال و درآمد پایدار و ریشه کنی فقـر
حفـظ منـابع پایه آب و خاک، منابع طبیعی و محیط زیست است.
از نظر فنی مناسب، از نظـر اقتصـادی توجیـه پـذیر، از نظـر اجتمـاعی قابـل قبـول و از نظـر محیطـی مطلـوب باشد.
باید توانایی تولید و تامین غذای با کیفیت و کافی را متناسب با رشد جمعیت تضـمین کند، رشد اقتصادی و تجارت کشاورزی و ارزشهای اجتماعی را حفظ کند، سبب تخریب منابع آب و خاک و کیفیـت محیط زیسـت نشـود.
به بیان دیگر، اساس رهیافـت‌ها در بخش کشاورزی مد نظر در دولتی که برای ایران می‌آید و دل در گروی آینده و توسعه پایدار ایران دارد. حـداکثری نمودن بهره وری در بهره برداری از منابع آب و خاک و منابع انسانی و سایر ظرفیت‌های بخش کشاورزی و حداقلی کردن پیامـدهای مخـرب زیست محیطی است. بر این اساس توسعه کشاورزی بایستی با در نظر داشتن تجارب مثبت و منفی گذشته، اتکاء به منابع موجود و سرمایه‌گذاری مناسب و هدفمند در زیر ساخت‌ها و فناوری‌های روز‌آمد و بهره‌ور به‌گونه‌ای حرکت کند که بر این اساس راهبردهای دوازده‌گانه مد نظر در بخش کشاورزی عبارت است از:

۱- حرکت به سمت توسعه پایدار با حفاظت از منابع طبیعی، آب و خاک و توانمندسازی و مشارکت جامعه کشاورزی و روستایی
۲- تأمین امنیت غذایی با تکیه بر تولید داخلی و مثبت سازی تراز تجاری بخش کشاورزی
۳- اصلاح ساختار و نظام بهره‌برداری کشاورزی و نوسازی و تجهیز اراضی با مشارکت کشاورزان
۴- نوسازی نظام تولید کشاورزی برپایه دانش و فناوری‌های نوین و تقویت تشکل‌ها
۵- ارتقای بهره‌وری آب و خاک و بهره‌برداری بهینه از تمامی نهاده‌های تولید.
۶- گسترش زیرساخت‌ها و توسعه‌ سرمایه‌گذاری برای تجهیز و نوسازی اراضی، ماشین‌آلات و فناوری‌ها در بخش کشاورزی
۷- کاهش ریسک تولید، افزایش پوشش بیمه محصولات و بهبود سودآوری کشاورزی
۸- حمایت از کشاورزان در سرتاسر فرایند از تولید تا مصرف و ساماندهی فرایند تولید و اصلاح نظام بازار محصولات کشاورزی
۹- تخصیص و هدفمندسازی یارانه بخش کشاورزی در جهت افزایش تولید محصولات اساسی
10- توسعه‌ پایدار روستاها و ارتقاء سطح درآمد و زندگی روستاییان، کشاورزان و عشایر
11-ارتقا جایگاه و نقش آفرینی تشکل‌های کشاورزی در تصمیم‌گیری‌ها و سیاستگذاری‌ها و واگذاری تصدی‌ها به آنها
12- حمایت از زنجیره‌های ارزش و تولید و ارتقا ارزش افزوده محصولات کشاورزی