به گزارش منشور اقتصاد- اخیر عبدالناصر همتی وزیر اقتصاد در واکنش به محدود کردن محدوده دامنه نوسان ضمن حمایت از ای تصمیم در جمع خبرنگاران گفت: در خصوص تصمیم برگشت دامنه نوسان به 3 درصد هر شخصی یک چیز می‌گوید ، شما هم به ما حق بدهید که در یک جایی ما محدودیت‌هایی داریم و براساس منافع عمومی باید تصمیم بگیریم نه منافع یک عده خاص.این که عده ای  الان دوست دارند که ما  دامنه نوسان را باز کنیم و در این افت بخرند، برای مردم عادی فرق می‌کند و ضرر وحشتناکی می‌کنند. از طرفی حتی بستن بورس هم عواقب دارد. به هر حال ما بررسی می‌کنیم و بهترین تصمیم را می‌گیریم‌، ممکن است برخی دوست نداشته باشند ، ولی ما باید برای عموم تصمیم بگیریم نه برای یک گروه خاص یا یک سرمایه‌گذار خاص و یا نهادهای خاص.

دامنه 3 درصدی و عرضه 60 همت اوراق 

لازم به ذکر است در تازه ترین حراج اوراق که اخیرا اعلام شد، مقرر شده تا حدود 60 همت اوراق جدید منتشر شود که با این حساب ظرفیت فروش اوراق در سال 1403 به پایان می‌رسد. گفتنی است در بودجه سال 1403 کل رقم در نظر گرفته شده برای واگذاری دارایی‌های مالی برابر 319 هزار میلیارد تومان بوده است که از این رقم 250 هزار میلیارد تومان آن مربوط به فروش اوراق خزانه است.

اما نکته ای که در این خصوص وجود دارد همزمانی عرضه این اوراق با دامنه نوسان 3 درصدی در بازار سهام است. در واقع وجود این دامنه نوسان سبب شده تا فشار عرضه مضاعفی در بازار ایجاد کند و به نوعی بازار دچار پنیک شود.

همچنین به نظر می رسد علت تابلوی قرمز بیش از 80 درصد از سهام بازار و همچنین تعداد بالای صف های فروش دقیقا به خاطر همین وجود محدودیت دامنه نوسان است که به نوعی جریان نقدینگی در بازار را قفل کرده است.

عدم نگاه جامع در تصمیمات، عامل اصلی وضعیت نابسامان بورس

اگرچه وجود ریسک های سیاسی در وضعیت امروز بازار سرمایه قطعا بی تاثیر نیست، اما به گفته کارشناسان وجود سیاست های ضد و نقیض و از طرفی عدم وجود نگاه واحد در دولت چهاردهم در خصوص وضعیت بازار سرمایه نیز در وضعیت نابسامان این بازار بی تاثیر نبوده است.

به عنوان مثال در شرایطی که محدودیت دامنه نوسان وجود دارد، رو به عرضه اوراق 60 همتی می آورد که طبیعتا فروش آن ها فشار عرضه در بازار ایجاد می کند و وجود محدودیت دامنه این فشار عرضه را تبدیل به صف های فروش می کند.

از طرفی در شرایطی که نرخ نیما بدون هیچ محدودیتی و به جهت بهبود سود آوری صنایع بورسی در حال بالا آمدن است (که مشخصا در ماه های آینده تبعات تورمی خواهد داشت)، از آن طرف باعرضه اوراق، بازدهی  اخزا به محدود 32-33 درصد می رسد و به رکود بازار سهام دامن می زند.

به نظر می رسد فعلا تکلیف سیاست گذاری اقتصادی با بازار سهام مشخص نیست و به هر حال مشخص نیست که خط اصلی دولت حمایت از این بازار است یا قصد دارد وضعیت بازار سهام را در همین شرایط نگه دارد؟